Ionische vloeistoffen van de alkylmethylimidazoliumchloride-familie kunnen hoge hoeveelheden cellulose en andere natuurlijke polymeren oplossen en hebben zeer goede eigenschappen voor hun verwerking. Niettemin vertonen zij belangrijke nadelen in verband met hun hoge smeltpunten en viscositeiten. Het oplossen van koolstofdioxide (CO2) kan het smeltpunt van deze Ionische vloeistoffen en andere vloeistoffen met dezelfde problemen verminderen. In dit werk werd het effect van onder druk gezet kooldioxide op de smeltpuntdepressie van sommige Ionische vloeistoffen die biopolymeren kunnen oplossen experimenteel bepaald met behulp van de eerste smeltpuntmethode. Vijf verschillende Ionische vloeistoffen werden bestudeerd in contact met CO2 met behulp van een hogedruk visuele cel, tot een druk van 10 MPa. De onderzochte ILs waren vier Ionische vloeistoffen met chloride-anion gekoppeld aan de kationen: 1-butyl-3-methylimidazolium, +, 1-ethyl-3-methylimidazolium, +, 1-allyl-3-methylimidazolium, + en 1-(2-hydroxyethyl)-3-methylimidazolium, + en één op ammonium gebaseerde kation choline + gecombineerd met dihydrogeenfosfaat anion, -. Smeltpuntdepressie effect waargenomen voor deze groepen van ionische vloeistoffen was ongeveer 10 K voor chloride ILs en ging zo hoog als 33,2 K voor choline diwaterstoffosfaat. Om de smeltpuntdepressie van imidazoliumchloride ILs te correleren, werden parameters gebruikt voor de Groepsbijdragevergelijking van de toestand (GC-EoS) van Skjold-Jørgensen voor de vloeibare fase plus een fugaciteitsuitdrukking voor vaste fasen. Experimentele gegevens die worden gebruikt voor de parametrering omvatten literatuurgegevens van binaire damp–vloeistof, vloeistof–vloeistof en vaste–vloeistof-evenwichten, en activiteitscoëfficiënten bij oneindige verdunning. De smeltpuntdepressie werd berekend met een gemiddelde afwijking van 1,7 K (0,5%) en een maximale afwijking van 4,3 K (1,3%).
