kontekst: północnoamerykańscy studenci medycyny są bardziej przygnębieni i niespokojni niż ich rówieśnicy. W Wielkiej Brytanii regulator ponosi teraz odpowiedzialność za studentów medycyny, co może potencjalnie zwiększyć kontrolę ich zdrowia. Może to pomóc lub utrudnić studentom medycyny dostęp do odpowiedniej opieki. Rozpowszechnienie lęku, depresji i zaburzeń psychicznych u studentów medycyny poza Ameryką Północną nie jest jasne. Lepsze zrozumienie częstości występowania, czynników ryzyka i skutków zaburzeń psychicznych będzie kierować konfiguracją usług wsparcia, coraz bardziej dostępnych dla lekarzy, także dla studentów medycyny.
cele: celem pracy było zbadanie występowania depresji, lęku i zaburzeń psychicznych u studentów szkół medycznych w Wielkiej Brytanii, Europie i innych krajach anglojęzycznych poza Ameryką Północną.
metody: przeprowadzono przegląd systematyczny z wykorzystaniem wyszukiwanych terminów obejmujących zaburzenia psychiczne wśród studentów medycyny. OvidSP był używany do przeszukiwania następujących baz danych: Ovid MEDLINE (R) od 1948 do października 2013; PsycINFO od 1806 do października 2013 i EMBASE od 1980 do października 2013. Wyniki zostały ograniczone do szkół medycznych w Europie i anglojęzycznym świecie poza Ameryką Północną i zostały ocenione pod kątem zestawu kryteriów włączenia, w tym przy użyciu zatwierdzonych narzędzi oceny.
wyniki: wyszukano 29 kwalifikujących się badań. Odnotowano występowanie 7,7-65,5% w przypadku lęku, 6,0-66,5% w przypadku depresji i 12,2-96,7% w przypadku zaburzeń psychicznych. Szeroki zakres wyników odzwierciedla zmienną jakość badań. Prawie wszystkie były przekrojowe, a wiele z nich nie wspominało o aprobacie etycznej. Badania lepszej jakości wykazały mniejszą częstość występowania. Niewiele było informacji na temat przyczyn lub konsekwencji depresji lub lęku.
wnioski: rozpowszechnienie zaburzeń psychicznych wśród studentów medycyny spoza Ameryki Północnej jest znaczne. Przyszłe badania powinny przejść od prostych badań przekrojowych do lepszej jakości prac podłużnych, które mogą zidentyfikować zarówno czynniki predyktorskie, jak i wyniki słabego zdrowia psychicznego u studentów medycyny.